پویایی گروهی سیستمی از رفتارها و فرایندهای روانشناختی است که در یک گروه اجتماعی (پویایی درون گروهی) یا بین گروه های اجتماعی (پویایی بین گروهی) رخ می دهد. مطالعه پویایی گروه می تواند در درک رفتار تصمیم گیری، ردیابی شیوع بیماری ها در جامعه، ایجاد تکنیک های درمانی موثر و به دنبال ظهور و محبوبیت ایده ها و فن آوری های جدید مفید باشد. پویایی گروه در هسته درک نژادپرستی، تبعیض جنسی و سایر اشکال تعصب و تبعیض اجتماعی است. این کاربردها در رشته روانشناسی، جامعه شناسی، انسان شناسی، علوم سیاسی، اپیدمیولوژی، آموزش، مددکاری اجتماعی، تجارت و مطالعات مدیریتی و همچنین مطالعات ارتباطی  و سایر، نقش پررنگی دارد.

علم روانشناسی و ورزش، به منظور آماده کردن تیم ها جهت شرکت در مسابقات ورزشی و کسب موفقیت، اطلاعات و خدمات ارزنده ای را در اختیار مدیران، مربیان و ورزشکاران قرار می دهد و مطالعات در این زمینه در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته است (سپاسی، 1386).

روابط بین اعضای تیم های ورزشی، ایستا و ثابت نیستند و به راحتی تحت تأثیر منابع داخلی و خارجی قرار می گیرند. در یک تیم ورزشی شامل: بازیکنان، کادر فنی و کادر مدیریتی همگی اهداف تیمی واحدی دارند و در قالب یک گروه و تیم، الگوهای رفتاری و ارتباطی مشخصی را دنبال می کنند، و همه اعضای تیم در نتایج به دست آمده به نوعی سهیم هستند . البته به نظر نمی رسد عملکرد تیمی با مجموع تلاش و توانایی های اعضای تیم برابر باشد، بلکه یک سری واکنش ها و عوامل پیچیده ای در بین افراد تیم وجود دارد که در این زمینه مؤثر هستند. در سال های اخیر، برخی از پژوهشگران تأثیر عوامل روان شناختی را بر عملکرد تیمی بررسی کرده اند و نظریه ها و مدل های مختلفی را ارائه داده اند که تقریبا اکثر پژوهش ها فاکتورها و عوامل یکسانی را گزارش کرده اند که عملکرد تیمی را تحت تأثیر قرار می دهند و در این بین، مطالعات افرادی مانند چلادورای، کارن، هورن و اسپینک در دو دهه گذشته در خور توجه بوده است. با در نظر گرفتن مدل ها و نظریات گذشته می توان عوامل مؤثر بر عملکرد و موفقیت تیمی را در قالب سه متغیر رفتار و سبک مربیگری مربیان، عوامل تیمی و ویژگیهای مربیان و بازیکنان جمع بندی کرد، که در این پژوهش پویایی گروه به عنوان مهم ترین بعد عوامل تیمی و همچنین سبک رهبری مربیان مورد بررسی قرار گرفته است (رونیان، 2004).

پویایی گروه، شامل خودکارآمدی و انسجام تیمی میشود که هر کدام به نوبه خود عملکرد و موفقیت تیمی و همچنین یکدیگر را نیز تحت تأثیر قرار میدهند. خود کارآمدی تیمی، به تصور اعضای تیم از قابلیت ها و توانایی های تیم خود در انجام مهارت های تیمی خاص و دستیابی به اهداف گفته می شود و عامل مهمی برای موفقیت تیم های ورزشی است، زیرا مجموع تلاش های اعضای تیم و مقاومتشان در برابر مشکلات و ناملایمت ها را تحت تأثیر قرار می دهد و این، ویژگی اغلب تیم های موفق ورزشی است (حسینی، 1389).

همچنین می توانید محصولات مشابه زیر را خریداری کنید:

بررسی ادراک مدیران نسب به نقش رهبری شان در افزایش پویایی گروهی دبیران

شناسایی رابطه بین عوامل فرهنگ سازمانی و پویایی گروهی کارکنان آموزش و پرورش

چارچوب نظری پویایی شناسی گروهی و کارآیی گروهی

فرا تحلیل و مروری نظام مند بر مطالعات پویایی گروهی در پایگاه مقالات علمی

مفاهیم بنیادی در پویایی گروه ها

پویایی گروه و گروه سنجی

پویایی گروه از نظر روانشناسی اجتماعی

پویایی گروهی ابزاری برای موفقیت مدیران

مقدمه. 1

بیان مسئله. 2

اهمیت و ضرورت پژوهش... 6

پویایی گروه 7

پیشینه نظری رهبری و پویایی گروه 8

سبک مربیگری. 12

رویکردهاي خاص رهبري در ورزش.. 14

مدل واسطه ای رهبری (مربیگری) 14

مدل چند بعدی رهبری (MML ) در ورزش.. 16

پویایی گروهی و تیمی. 17

پیشینه تجربی پژوهشهای سبک رهبری و پویایی گروه در ورزشکاران. 19

جمع بندی. 22

منبع. 24

انشل، مارك اچ( 1380 ). روان شناسی ورزش، از تئوري تا عمل، ترجمه سید علی اصغر مسدد، انتشارات اطلاعات.

حسینی، میثاق(1389). تأثیر پویایی گروه و سبک رهبری مربیان بر عملکرد تیمی باشگاه های والیبال لیگ برتر ایران، مطالعات مدیریت ورزشی (پژوهشکده تربیت بدنی)، شماره 6 (پیاپی 27)44

فتحی، مهرداد(1384). ارتباط بین سبک رهبری مربیان تیم های ملی کشتی جهان با میزان نگرش موفقیت آنان، نشریه علوم حرکتی و ورزشی، شماره 5.

خزایی، شهرزاد(1390). ارتباط سبک رهبری مربیان با پویایی تیمی بازیکنان زن لیگ برتر هاکی ایران، پایان ناکه کارشناسی ارشد،دانشگاه رازی ، دانشکده تربیت بدنی

سپاسی، حسین(1386). مقایسه نگرش مربیان و وروزشکاران لیگ برتر و غیربرتر در باره جایگاه مشاور ورزشی و رابطه با موفقیت ورزشی،فصلنامه المپیک، شماره 3.

مارتنز.، رینر،( 1385 ). روان شناسی ورزشی، راهنماي مربیان، ترجمه محمد خبیري، انتشارات بامداد کتاب

مرادي، محمد رضا( 1383 ). بررسی ارتباط بین سبک رهبري مربیان با انسجام گروهی بازیکنان در تیم هاي بسکتبال لیگ برتر باشگاههاي کشور"، پایان نامه کارشناسی ارشد، رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس

نظریان، عباس( 1387 )، تاثیر رفتارهاي مربیگري مربیان بر کارائی مربیگري و پویایی تیم در تیم هاي والیبال لیگ برتر کشور ، رساله دکتري، تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت معلم تهران

Li-Ren Yang, Chung-Fah Huang, Kun-Shan Wa.(2011), "The association among project managers leadership styles, teamwork and project success" . Journal of project management,pp. 258-267.

Ronayne, L.S. (2004). Effects of Coaching Behaviors on Team Dynamics: How Coaching Behaviors, Influence Cohesion and Collective Efficacy, M.S in Sport Studies, Miami University

Jean, M.williams.,& Gerald, J. Jerome (2003). Factor Structure of the Coaching Behavior Questionnaire and Its Relationship to Athlete Variables. The Sport Psychologist, 2003, 17,16-34.

Carron, A.V., Brawely, L., Widmeyer, W. (1998). "The measurement of cohesiveness in sport group". in j.L.Duma(Ed.), Advancements in sport and exercise psychology

measurement .Morgantown, WV: Fitness information Technology.

Watson, C.B., Chemers, M.M., Preiser, N. (2001). Collective efficacy: A multilevel analysis, Personality and Social Psychology Bulletin, 27, 1057-1068.

Horn, T.S. (2002). Coaching Effectiveness in the Sport Domain, In T.S. Horn (Ed.), Advances in Sport Psychology, Champing, IL: Human Kinetics, 309-355.

Yukl, G.A. (1989). Leadership in organizations (2nd Ed.), Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.