مطالعه تطبیقی تمکین در فقه وحقوق ایران ومصر

خانواده کوچک­ترین و در عین حال تأثیرگذارترین واحد تربیتی در جوامع به شمار می­رود، به گونه­ای که می­تواند منشأ تحولات عظیم فردی، اجتماعی و رشد ارزش­های انسانی باشد. سعادت و شقاوت آدمی از کانون خانواده، به عنوان نخستین واحد اجتماع بشری نشئت می­گیرد. ازدواج امری است که در همه ادیان با دیده تقدس و احترام به آن نگریسته اند. با ازدواج، زوجین نسبت به یکدیگر حقوق و تکالیف مالی و غیر مالی پیدا میکنند. یکی از مسائل مهمی که بعد از ازدواج مطرح میشود؛ مسئله تأمین هزینه و معاش خانواده است. در قانون مدنی بیان شده که پس از وقوع نکاح، زن و شوهر به حکم قانون، حقوق و تکالیف گوناگونی نسبت به یکدیگر پیدا می‏کنند. (ماده 1102 ق.م.) البته این حقوق فقط جنبه مالی ندارد، بلکه پیوند و حقوق معنوی زوجین نسبت به یکدیگر‏ بیشتر است؛ ولی اداره خانواده و تربیت فرزندان هزینه‏هایی دارد که باید یکی از زوجین یا هر دو متحمل شوند. همین ضرورت سبب میشود که زن و مرد از نظر مالی با هم رابطه حقوقی پیدا کنند و قانون در تنظیم این رابطه نظارت دارد. ازدواج از جمله قراردادهایی است که دارای دو جنبۀ مالی و غیر مالی است. نفقه و مهریه از جمله امور مالی و همکاری زن و شوهر در تحکیم مبانی خانواده و تربیت فرزندان از جمله امور غیر مالی است. در روابط مالی زن و شوهر، شوهر ملکف است که مهریۀ همسر خود را بپردازد و زن می­تواند مهریۀ خود را مطالبه کند. در این میان تمکین از وظایف و حقوق غیر مالی زن و شوهر به حساب می آید.