
زیرساخت فناوری به معنی روشهای توسعه و مدیریت است که با استفاده از ابزارها، نرمافزارها، شبکهها، پایگاههای داده و روشهای مهارت انسانها و ارتباطات در سازمان مورد استفاده قرار میگیرد. ابزارهای زیرساخت فناوری مبتنیبر کامپیوتر، دربرگیرنده گردآوری، ذخیره، پردازش و ذخیره دادهها و اطلاعات هستند (ابولوش[1] و همکاران، 2018). به بیانی دیگر، انبوه زیرساخت فناوری میتواند به بهبود و توسعه عملکرد منجر شده و باعث برتری بیشتر سازمان نسبت به رقبای خود گردد. اهمیت زیرساخت فناوری را میتوان بهعنوان بُعد کلیدی انواع قابلیتها فناوری در سازمانهای تجاری درنظر گرفت. زیرا قابلیتهای زیرساختهای فناوری از برنامهها و ابتکارات جدید در سازمان پشتیبانی میکند. بنابراین، زیرساخت فناوری و تأثیر فناوری و مهارتهای انسانی بر عملکرد سازمان یکی از موضوعات مهمی است که موردتوجه محققان بسیاری قرار گرفته است (اسماعیلجباری و بینزهاری[2]، 2015). زیرساختها و ابزارهای فناوری مبتنیبر سیستم مدیریت دانش به تسهیل فعالیتهای مدیریت دانش منجر میگردد. فناوری نقش مهمی در بهبود هماهنگیها و ارتباطات دارد. انتقال دانش مؤثر به کیفیت زیرساختهای فناوری بستگی داشته و بهمنظور توانا ساختن افراد درگیر در فرایند تصمیمگیری و برای کسب دانش و ایدهها، به زیرساخت فناوری مناسب برای آگاهی و تقویت کارکنان نیاز است. زیرساختهای فناوری بهعنوان متصدی حافظ تلاشهای مدیریت دانش یکی از عوامل اثرگذار مدیریت دانش در سازمان است (اخوان و همکاران، 1390). محققان و تحلیلگران براین باورند که زیرساختهای فناوری در مدیریت دانش بسیار مهم است. زیرساخت فناوری را میتوان بهعنوان یک عامل ضروری و مهم در ایجاد اثربخشی زیاد در فرایندهای مدیریت دانش تحت عنوان حمایت و تسهیل تولید دانش، ذخیره، انتقال، اشتراکگذاری و بهکارگیری آن در نظر گرفت. زیرساخت فناوری نرمافزارها و سختافزارهای متعددی را شامل میشود که به ارائه و ایجاد قابلیتهای فنی که به انتقال دانش از یک واحد به واحد دیگر منجر میشود، کمک زیادی مینماید (جرادات و ال-مانی[3]، 2014). زیرساخت فناوری نقش بسزایی در سیستم مدیریت دانش یک سازمان دارد. بهمنظور ایجاد و استفاده از دانش، باید اشتراکگذاری دانش با استفاده از پلتفرمهای تکنولوژیکی متعدد تسهیل شود. محققان زیادی بر زیرساخت فناوری بهعنوان یک مؤلفه و جزء مهم برای اشتراکگذاری دانش در سازمانها تأکید کردهاند. بهطورکلی، زیرساخت فناوری یک متغیر بسیار مهم در چارچوب و ساختار سازمان محسوب میشود (اسلام و همکاران، 2015). درحالیکه سختافزار، شبکه و پهنای باند نیز جزء مؤلفههای مهم بوده و بخشی از هر چشمانداز یک سازمان جدید و مدرن درنظر گرفته میشوند ولی ابزارهای اشتراکگذاری دانش مانند شبکههای اجتماعی و وبسایتها و غیره در اشتراکگذاری دانش و حفظ آن مهم هستند. زیرساختهای فناوری دیگر عامل کلیدی در حوزه اشتراک گذاری دانش میباشند؛ نقشی که این زیرساختها در اشتراک گذاری دانش بازی میکنند بدین صورت است که این زیرساختها قابلیت استفاده مجدد و توزیع دانش در میان کارکنان را میسر میسازند. آنچه که در این زمینه به سادگی قابل تشخیص است نیاز بالای فعالیتهای اشتراک گذاری سیستماتیک دانش در سازمان به زیرساختهای ذخیرهسازی، انتقال و بازیابی حجم عظیمی از دانش مابین بخشهای مختلف سازمانی میباشد. (فاروغ، 2018).
[1] . Abualoush
[2] . Ismaeel Jabbouri & Bin Zahari
[3] . Jaradat & Al Maani