مبانی نظری معنادرمانی

2-1 لوگوتراپی (معنا درمانی)

لوگوتراپی یا معنادرمانی در ساده ترین تعریف عبارتست از رهگذر معنا یا شفابخشی از رهگذر معنا. اما از آنجایی که این تعریف بار مذهبی دارد معنادرمانی را می توان روان درمانی متمرکز بر معنا تعریف کرد (فرانکل، 1978). زندگی از نگاه معنادرمانی تحت هر شرایطی معنادار است. افراد با اراده ی معطوف به معنا برانگیخته می شوند و انسان دارای اراده آزاد است (فرانکل، 1969، به نقل از لوگاس و زوانگ هیرش، 2002).

وظیفه درمانگر این است که به بیمار کمک کند تا معنای زندگی را کشف کند البته به این وظیفه قانع نیست بلکه روش های درمان بخش خاصی را نیز برای بیماران روان آزرده تدوین می کند. گوردون آلپورت می نویسد: معنادرمانی نوعی روان درمانی وجودی است که بر روی آزادی انسان برای رنج بردن متعالی و معنایابی در زندگی اش تأکید می کند و براین باور است که انسان می تواند پا را از رنج فراتر بگذارد و معنایی در زندگی پیدا کند (محمدپور، 1385).