مبانی نظری عملکرد برتر شرکت

عملکرد به معنای نتایج بدست آمده از صرف منابع است و یا به عبارتی کامل‌تر تلفیق اثربخشی و کارایی را عملکرد گویند (کاظمی، 1400). عملکرد سازمانی معیاری برای اندازه‌گیری میزان دستیابی خوب و موثر یک اقدام بر اهداف تعیین شده تعریف می‌شود که می‌تواند به وسیله کارایی و اثربخشی سازمان در دستیابی به اهداف برآورد شود (کاظمی، 1399). عملکرد در لغت یعنی حالت یا کیفیت کارکرد. بنابراین، عملکرد سازمانی یک سازه کلی است که بر چگونگی انجام عملیات سازمانی اشاره دارد.

معروف‌ترین تعریف عملکرد توسط نیلی و همکاران[1] (2002) ارائه شده است: «فرایند تبیین کیفیت اثربخشی و کارایی اقدامات گذشته». طبق این تعریف، عملکرد به دو جزء تقسیم می‌شود:

  1. کارایی که توصیف کننده چگونگی استفاده سازمان از منابع در تولید خدمات یا محصولات است؛ یعنی رابطه بین ترکیب واقعی و مطلوب دروندادها برای تولید برونداد‌های معین.
  2. اثربخشی که توصیف کننده درجه‌ی نیل به اهداف سازمانی است (کاظمی، 1399).

طبق گفته هاربور[2] (2008)، عملکرد به تحریک و اجرای مجموعه‌ای از کنش‌ها اشاره دارد. این کارها نتیجه واقعی، پیامدها یا دستاوردهای واقعی هستند (غیبی، 1400).

آنتونی و باتاچاریا[3] (2010)، عملکرد سازمانی را به عنوان معیاری برای ارزیابی موفقیت یک سازمان جهت ایجاد و ارائه ارزش به مشتریان داخلی تعریف کرده‌اند (آنتونی و باتاچاریا، 2010).

کاپلان و نورتون[4] (2008)، عملکرد را به عنوان نحوه تعیین چگونگی دستیابی یک سازمان به اهداف از قبل تعیین شده تعریف کرده‌اند (غیبی، 1400).

 


[1] Neely et al

[2] Harbour

[3] Antony & Bhattacharyya

[4] Kaplan & Norton