مبانی نظری باورهای دینی

دین به‌عنوان یك نوع جهان‌بینی نه فقط معیار و داور رفتارهای فردی و جمعی انسان است، بلکه درعین‌حال و به طریقی دیگر، در اصل شکل‌گیری رفتارهای انسان نیز مؤثر است (صفری گرایلی و رضائی پیته­نوئی، 1396). یونگ[1] دین را یکی از قدیمی‌ترین و عمومی‌ترین تظاهرات روح انسان دانست و ازاین‌رو، نمی‌توان دستکم اهمیت دین را به‌عنوان یک پدیده اجتماعی و تاریخی نادیده گرفت. آلپورت[2] معتقد است که افراد به شکل‌های مختلف از مذهب استفاده می‌برند. این شکل عمدتاً به دو نوع حقیقی و ظاهری تقسیم می‌شود. افرادی که جهت‌گیری حقیقی به مذهبشان دارند، سطح اضطراب، استرس و افسردگی پایین‌تری دارند. ولی اشخاصی که به‌صورت ظاهری مذهبی هستند و از مذهب به‌عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به اهدافشان استفاده می‌کنند، سطح بالایی از اضطراب، نگرانی و گناه را تجربه می‌نمایند. همچنین اریکسون[3] معتقد است که مذهب به‌عنوان مجموعه‌ای از آیین‌ها و کارکردها، تأثیر زیادی بر رشد شخصیت موفق دارد زیربنای همه‌ی جهت‌گیری‌های انسان در زندگی عقاید و باورهای اوست؛ بنابراین عقیده، بالاترین نقش را در زندگی فردی و اجتماعی انسان دارد. اگر باورهای انسان در زندگی، به‌ویژه در خانواده، صحیح و مطابق با خواسته‌های خالق هستی باشد، زندگی او هم در مسیر صحیح و کارآمدی قرار خواهد. گرفت و اگر بینش‌های نادرست، جهت­دهنده‌ی زندگی فرد باشد، زندگی را به بیراهه برده و آن را ناکارآمد می‌سازد. باورهای مذهبی شیوه‌ی مؤثری برای مقابله با مصائب، تجارب دردناک و نشانه‌های بیماری است (سعیدی­فر، 1397). باورهای دینی بیانگر نگرش‌ها، نظم معینی در احساسات، افکار و آمادگی فرد برای تأثیر گذاشتن در برخی از جنبه‌های محیط خود است. هر نگرش سه جزء دارد. جزء اول، احساسات است که به آن جزء عاطفی میگویند. جزء دوم را جزء شناختی گویند و سرانجام آمادگی برای عمل است که آن را جزء رفتاری می‌نامند. به عبارتی دیگر منظور از باورهای دینی، نگرش نظام‌داری از باورها و اعمال نسبت به امور مقدس است که معطوف به امر مقدس در دو بعد آشنایی و دین‌باوری می‌شود. این نگرش مربوط به امور ماورائی است که احراز و تقویت آن یگانگی، ثبات، استمرار و پایداری فرد در جامعه را موجب می‌شود (صفری گرایلی و رضائی پیته­نوئی، 1399).

 


[1]. yung

[2] .Allport

[3] .Erickson

 

 

 

 

همچنین فایلهای مشابه زیر را نیز می توانید مشاهده کنید:

مبانی نظری دینداری