در زندگی روزمره، دسترسی راحت به ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی، با این حال، تضمین‌کننده به‌کارگیری مؤثر و اخلاقی هوش مصنوعی نیست. برای اینکه افراد به‌طور مؤثر و اخلاقی از هوش مصنوعی استفاده کنند، باید دانش و مهارت‌هایی داشته باشند. سواد هوش مصنوعی شامل چنین دانش‌ها و مهارت‌هایی است. شایان‌ذکر است که سواد هوش مصنوعی مفهومی نیست که برای همه یکسان باشد (فاروک[1] و همکاران، ۲۰۲۱). اخیراً، پژوهشگران تلاش کرده‌اند تا سواد هوش مصنوعی را مفهوم‌سازی و تعریف کنند (هرمان[2]، ۲۰۲۲).

سواد هوش مصنوعی به‌عنوان توانایی شناسایی، استفاده و ارزیابی مناسب فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی با در نظر گرفتن اصول اخلاقی تعریف شده است. این چارچوب مرتبط با سواد هوش مصنوعی شامل چهار بعد است: آگاهی (۱)، استفاده (۲)، ارزیابی (۳) و اخلاق (۴). آگاهی به‌عنوان توانایی شناسایی و درک هوش مصنوعی هنگام استفاده از ابزارهای مرتبط با هوش مصنوعی توصیف می‌شود. همچنین، آگاهی به‌عنوان یک فرآیند شناختی در نظر گرفته می‌شود که قبل از استفاده از هوش مصنوعی اتفاق می‌افتد (وانگ[3] و همکاران، ۲۰۲۲). سپس، استفاده به توانایی به‌کارگیری و بهره‌برداری از فناوری‌های هوش مصنوعی برای انجام یک وظیفه به‌طور ماهرانه اشاره دارد. علاوه­براین، استفاده شامل مهارت‌ها در راه‌اندازی ابزارهای هوش مصنوعی و تعامل واقعی با هوش مصنوعی در زندگی روزمره است (وانگ و همکاران، ۲۰۲۲). در عین حال، ارزیابی به توانایی انتخاب ابزارهای مناسب مرتبط با هوش مصنوعی و ارزیابی انتقادی تصمیمات مبتنی بر هوش مصنوعی مربوط می‌شود. به‌دلیل ویژگی پیچیده و جعبه سیاه هوش مصنوعی، کاربران باید نتایج هوش مصنوعی را قضاوت کنند؛ بنابراین، این فرآیند نیاز به مهارت‌های ارزیابی دارد (هرمان، ۲۰۲۲). در نهایت، اخلاق به آگاهی از مسئولیت‌ها و خطرات به‌عنوان پیامد استفاده از هوش مصنوعی تعریف می‌شود. ملاحظات اخلاقی از کاربران می‌خواهند که اطمینان حاصل کنند که فناوری هوش مصنوعی به‌درستی و به‌طور مناسب استفاده می‌شود (وانگ و همکاران، ۲۰۲۲).

[1] Faruqe

[2] Hermann

[3] Wang

1-1-2- هوش مصنوعی. 5

2-1-2- سواد هوش مصنوعی. 8

2-1-3- نظریه مرتبط با پذیرش هوش مصنوعی. 11

2-1-3-1- نظریه‌ انتشار نوآوری. 11

2-1-3-2- چارچوب فناوری-سازمان-محیط.. 13

2-1-3-3- نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری. 13

2-1-3-4- مدل پذیرش فناوری. 13

2-1-4- تأثیر عوامل سازمانی بر پذیرش هوش مصنوعی. 13

2-1-4-1- سبک‌های رهبری. 15

2-1-4-2- جهت‌گیری استراتژیک... 16

2-1-4-3- تصمیمات سرمایه‌گذاری. 18

2-1-4-4- تأثیر عوامل محیطی بر پذیرش هوش مصنوعی. 19

2-1-4-5- فشار رقابتی. 20

2-1-4-6- تقاضای مصرف‌کنندگان. 21

2-1-4-7- مقررات دولتی. 22

2-1-4-8- تأثیر عوامل فناورانه بر پذیرش هوش مصنوعی. 23

2-1-4-9- سهولت استفاده 25

2-1-4-10- اعتماد و امنیت.. 26

2-2- پیشینه تحقیق. 27

2-2-1- پیشینه داخلی. 27

2-2-2- پیشینه خارجی. 29

منابع. 31

برخی از منابع

• احمدیان، یاسمین، تدین، مهتاب، ملکی، حمید، جعفری، سمانه.(1402). نقش پذیرش فناوری هوش مصنوعی در ارتباط میان قابلیت های بازاریابی تحلیلی ، قابلیت های پویای بازار و کسب مزیت رقابتی پایدار در صنعت بیمه و تکافل،سی امین همایش ملی و یازدهمین همایش بین المللی بیمه و توسعه با موضوع تکامل زیست بوم صنعت بیمه «تکافل، حکمرانی و فناوری های نوین»،تهران.
• زمانی، سعید، حیدری، حمید، عباسی، شاهین.(1403). مدل سازی نوآوری سازمانی مبتنی بر هوش مصنوعی و یادگیری عمیق: راهکاری برای مزیت رقابتی پایدار، مجله مدیریت استراتژیک هوشمند، دوره: 3، شماره: 1.
• ساوج، رامین (1403). هوش مصنوعی و تحول سازمانی: ایجاد مزیت رقابتی از طریق دارایی های نامشهود،اولین کنفرانس ملی مالکیت معنوی و دارایی های نامشهود،اصفهان
• سلطانی، امین (1403). نقش هوش مصنوعی در مزیت رقابتی با نقش میانجی استراتژیهای بازاریابی،اولین کنفرانس ملی عصر انفجار تکنولوژی؛ هوش مصنوعی، تحولی در صنعت، تجارت و زنجیره تامین، تبریز.
• قاسمی، شیوا سادات، خمسه، عباس، ایرانبان، سیدجواد.(1403). واکاوی عوامل موثر بر رصد فناوری مبتنی بر هوش مصنوعی در شرکت های فناوری محور، فصلنامه مطالعات مدیریت کسب و کار هوشمند، دوره: 13، شماره:49.