تعداد خرید: 0 بار
قیمت : 45000 تومان
خرید
مبانی نظری ترس از صمیمیت

صمیمیت

صمیمیت شامل عواطف و احساسات، بیان و تبادل احساسات و افکار، سازگاری، تعلق و تعهد، تمایل جنسی، حل کردن تعارض ها، خود پیروی و هدایت است. ترس از صمیمیت، ظرفیت محدود فرد برای به اشتراک گذاشتن افکار و احساساتش با فردی مهم و نزدیک است که یکی از علل مهم شکست خوردن روابط است. افرادی که در ترس از صمیمیت نمرات بالایی می گیرند، در رابطه با دیگران، احساس مثبت نسبت به روابط نزدیک، و خودآشکارسازی مشکل دارند و در نتیجه رضایت از رابطه کمتری را تجربه می نمایند (خورسند معافی، 1402).

ترس از صمیمیت

ترس از صمیمیت مفهومی خصیصه ای یا خلقی است زیرا می تواند در دامنه وسیعی از موقعیت ها تجربه شود. محققان بیشتر به مطالعه ترس از صمیمیت با تمرکز بر فرایندهای روانشناختی درون یک فرد پرداخته اند و بر قابلیتی که فرد برای صمیمیت در همه روابط نزدیک دارد تمرکز می کنند. در بیشتر مواقع، ترس از صمیمیت اصلی ترین مانع شکوفایی خلاقیت ها و ایفای مسئولیت هاست  همچنین ترس از صمیمت یک عامل خطر برای بوجود آمدن مشکلات هیجانی است (درزی، 1403).

ترس از صمیمیت، یک اختلال عاطفی و روانی است که فرد را از برقراری ارتباطات نزدیک و صمیمانه با دیگران باز می‌دارد. این ترس می‌تواند در روابط عاطفی، دوستانه و حتی خانوادگی بروز کند. افرادی که از صمیمیت می‌ترسند، اغلب تمایل درونی به نزدیکی دارند، اما ناخودآگاه از آن اجتناب می‌کنند(بلاک[1]، 2018؛ ترجمه پویا منش، 1401).

دکتر سارا جانسون[2]، روانشناس برجسته در زمینه روابط، می‌گوید:«ترس از صمیمیت مانند یک سپر محافظ عمل می‌کند که فرد را از آسیب‌های احتمالی عاطفی محافظت می‌کند، اما در عین حال، او را از تجربه عشق و پیوند عمیق محروم می‌سازد(نساء[3]، 2025).

ترس از صمیمیت ، که گاهی به آن اجتناب از صمیمیت یا اضطراب اجتناب نیز گفته می‌شود، به عنوان ترس از به اشتراک گذاشتن یک رابطه عاطفی یا فیزیکی نزدیک مشخص می‌شود. افرادی که این ترس را تجربه می‌کنند معمولاً نمی‌خواهند از صمیمیت اجتناب کنند و حتی ممکن است آرزوی نزدیکی داشته باشند، اما اغلب دیگران را از خود دور می‌کنند یا حتی روابط را خراب می‌کنند(تروین[4]، 2025).

 

[1] . Block

[2] . Johnson

[3] . Nisaa

[4] . TREVIN